Friday 29 March 2024| ۱۲: ۱۰ - جمعه ۱۰ فروردين ۱۴۰۳
کد خبر: ۷۱۵۸
تاریخ انتشار: ۰۸ مهر ۱۳۹۵ - ۱۲:۲۸
مراکز علمی کاربردی ما باید کانونی باشد با تاسیسات فنی و آزمایشگاهی که دانشجویان بتوانند مهارت ها را به خوبی بیاموزند اما حقیقت این است که دانشگاه های علمی کاربردی امکانات آموزشی لازم را در اختیار ندارند و تنها به داشتن کلاس ها در دانشگاه اکتفا کرده اند.
عضو مرکز تحقیقات سیاست علمی کشور، موسسات غیر انتفاعی زمانی به وجود آمد که تمایل افراد به سمت گرفتن مدرک بالا و کسب دانش در اولویت آخر قرار گرفت.

به گزارش آستان به نقل از ایسکانیوز محمد امین قانعی راد، عضو مرکز تحقیقات سیاست علمی کشور گفت: تقاضای بالا موجب شد تا دولت نتواند به تنهایی پاسخ گو این نیازها باشد و آن زمان بود که از سازمان های خصوصی کمک گرفته شد. ضمنا یک گردش مالی ایجاد کرد و پولی را به وسیله کسانی که اقدام به تاسیس دانشگاه های غیردولتی کردند در جریان انداخت بعلاوه درکنار آن اشتغالی کوچک شکل گرفت و همینطور نیاز جوانان پاسخ داده شد و طبیعتا دغدغه دولت نیز کمتر شد.

او سیستم آموزشی موسسات آموزش عالی غیر انتفاعی را از پایه غلط دانست و افزود: غلط ترین شیوه آموزش کشور این است که یک سیستم اداری به اضافه چند دبیر و چند کلاس گرد هم جمع شوند و تولید مدرک کنند و در نهایت به دست دانشجو دهند.

تمامی مراکز این چنینی در دنیا در سطح اجتماعات محلی کوچک و اختصاص به آموزش و مهارت های شغلی و فنی و حرفه ای ساخته می شوند که در دنیا به کالج معروف هستند. مزیت این مراکز در دنیا این است که بعد از اتمام دوره تحصیلات برای فرد شغل ایجاد می کنند اما در کشور ما این مراکز همچین امکانی را ندارد.

این نهادها در همه جای دنیا دارای تجهیزات و ابزارهای آزمایشگاهی و امکانات فنی هستند. متاسفانه هیچ یک از موسسات عالی غیر انتفاعی در ایران از این مزیت ها برخوردار نیستند. بنابراین نقش این مراکز در کشور ما می تواند به همین کوچکی باشد ولا غیر.

او تاکید کرد: در حال حاضر دانشگاه های غیرانتفاعی مکانی برای تولید مدرک و راهی برای سرمایه گذاری و تولید ثروت برخی از افراد سودجو شده است. همچنین مساله مهم تر این است که تضمینی برای آینده این مدارک وجود ندارد.

دانشگاه های علمی کاربردی امکانات آموزشی لازم را در اختیار ندارند

عضو مرکز تحقیقات سیاست های علمی کشور به مشکل اصلی دانشگاه های علمی کاربردی اشاره کرد وگفت: دانشگاه های علمی کاربردی باید بتواند به دانشجویان آموزش هایی در زمینه مهارت های شغلی دهند و افرادی را تربیت کنند که بعد از فارغ التحصیلی بتوانند به عنوان یک تکنسین وارد بازار کار شوند. هچنین بتوانند صنعت گرانی را آموزش دهند که عمدتا در بخش تولید و سپس در بخش خدمات فعالیت کنند.

او تاکید کرد: در ابتدا دانشگاه های علمی کاربردی وظیفه خود را انجام نمی دهند که اگر این امر صورت می گرفت، هم اکنون در کشور شاهد کاردان هایی بودیم که تخصص لازم را دارند و مشغول به کار هستند.

او ادامه داد: این دانشگاه دانشجو را محدود به خواندن کتاب و دادن امتحان کرده و در نهایت مدرک بی ارزشی را به آنها می دهند.

مراکز علمی کاربردی ما باید کانونی باشد با تاسیسات فنی و آزمایشگاهی که دانشجویان بتوانند مهارت ها را به خوبی بیاموزند اما حقیقت این است که دانشگاه های علمی کاربردی امکانات آموزشی لازم را در اختیار ندارند و تنها به داشتن کلاس ها در دانشگاه اکتفا کرده اند.

او به زمین های بزرگی که در اشغال این دانشگاه هاست اشاره کرد و افزود: جای تاسف است که فضاهای به این بزرگی فاقد هر نوع فضای آزمایشگاهی و علمی است بنابراین دانشگاه های علمی کاربردی اسم علمی کاربردی را ضایع کردند.
نظرات بینندگان
نام:
ایمیل:
* نظر:
عناوین برگزیده
آخرین اخبار
پربازدید ها
پربحث ترین عناوین